- tezvîr
- (A.)[ ﺮیوﺰﺕ ]arabozuculuk.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
tezvir — is., esk., Ar. tezvīr 1) Yalan söyleme 2) Ara bozma ve özellikle kötülük amacıyla yapılan kovculuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEZVİR — Söze yalan karıştırma. Yalan söze ziynet verme. * Şahidin şehadetini iptal etme. * Kendini ziyaret edene ikram etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEZVİREN — Tezvir yoluyla … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DESTAN — f. (Dest. C.) Eller. * Hikâyeler, masallar. * Hile, tezvir, mekir. * Meşhur Zâloğlu Rüstem in babasının nâmı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜCEC-İ HATTİYE — Huk: Yazılı deliller. Bunlar tezvir ve tasni şüphesinden sâlim olduğundan onunla amel edilebilir, yani hükme medar olur, başka vech ile sübuta ihtiyaç kalmaz. (Beraetler, mahkeme kararları, tescil edilen vakriye gibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İŞKİL — f. Şüphe, vesvese. Vehimlenmek. * Hile, tezvir. * Sağ ön ayağı ve sol arka ayağı beyaz olan at … Yeni Lügat Türkçe Sözlük